jednodniowa wycieczka z Florencji

Toskania to jeden z najbardziej ikonicznych regionów Włoch. Terytorium Toskanii jest bardzo zróżnicowane i oferuje niezliczone możliwości organizacji interesujących wakacji. W północno-zachodniej części Toskanii, w rejonie Carrary położone są Alpy Apuańskie, gdzie znajduje się wiele kameniołomów, z których pozyskiwany jest cenny biały marmur z Carrary. Ten rejon graniczy z dziką, zanurzoną w lasach i prawdziwie magiczną Garfagnaną. Miasta północnej Toskanii to także Piza, Lukka, Prato i Pistoia, z których każde ma wiele do zaoferowania i warte jest odwiedzenia. Florencja zaś to największe miasto regionu i stolica administracyjna Toskani. Na południu leżą Arezzo, Cortona, Siena i wyjątkowy rejon Val di Chiana. Na koniec warto wspomnieć o wybrzeżu, rejonie Maremmy, wyspie Elbie i półwyspie Argentario, gdzie możecie się rozkoszować błękitem morza i piaszczystymi plażami. Jeden wyjazd na pewno nie wystarczy, żeby poznać i zobaczyć całą Toskanię!

Kiedy planujecie wasze toskańskie wakacje, musicie zdecydować, którą część regionu chcecie zobaczyć i które z miast będziecie chcieli zwiedzić. Pamiętajcie, że Florencja jest dobrą bazą wypadową, z której możecie przemieszczać się pomiędzy różnymi miastami. Tym artykułem chciałam zacząć serię tekstów na temat jednodniowych wycieczek z Florencji. Zacznę od krótkiego przewodnika po jednym z moich ulubionych toskańskich miasteczek, prawdziwym klejnocie średniowiecza – Lukce. Co zobaczyć w Lukce w jeden dzień?

Lucca cathedral, Labyrinth
W Średniowieczu Lukka była ważnym przystankiem na pielgrzymim szlaku do Rzymu. Na fasadzie katedry znajdziecie ten labirynt, metaforę życia jako wędrówki. Wszyscy musimy wszak znaleźć własną drogę!

Jak dotrzeć do Lukki z Florencji?

Zacznijmy od dojazdu. Do Lukki najprościej jest dojechać z Florencji pociągiem. Pociągi odjeżdżają ze stacji Santa Maria Novella co około pół godziny. Niektóre z nich są bezpośrednie i bilet kosztuje wtedy 7,80 €. Czasami trzeba się przesiąć w Pizie i bilet z przesiadką kosztuje 9,90 €. Czas podróży to godzina dwadzieścia minut lub godzina i czterdzieści pięć minut.

Jeśli przyjechaliście do Włoch samochodem lub wynajęliście samochód na miejscu, możecie dojechać autem do Lukki korzystając z autostrady Florencja-Piza. Samochód możecie zostawić na jedynm z parkingów wokół miasta. Pamiętajcie, że wewnątrz murów Lukki obowiązuje Strefa Ograniczonego Ruchu. Tutaj znajdziecie listę darmowych parkingów wokół Lukki. Miejsca parkingowe są zaznaczone białymi pasami na jezdni (niebieskie pasy oznaczają płatne miejsca parkingowe a żółte są zarezrwowane dla mieszkańców i osób z niepełnosprawnością). Możecie też skorzystać z usług z jednego z płatnych parkingów. Najtańszy to Parking Mazzini na północym krańcu Lukki.

Mury Lukki

Dla tych, którzy docierają do Lukki po raz pierwszy, zaskoczeniem są mury, który po dziś dzień otaczają miasto. Mury te są dokonałym przykładem nowożytnych fortyfikacji. Ich budowa rozpoczęła się w 1504 roku i była konieczna ze względu na głębokie zmiany,  które zachodziły w tym okresie w sztuce wojennej, zmuszając rządzących włoskimi państwami do inwestycji w nowe systemy fortyfikacji.

Wynalezienie broni palnej sprawiło, że średniowieczne mury miejskie były już zupełnie nieodpowiednie i nie gwarantowały żadnej obrony w przypadku ataku artylerii. Obronność średniowieczna bazowała się na idei utrudnienia wrogowi dostania się do miasta poprzez budowę wysokich, kamiennych murów. Niestety, takie fortyfikacje nie chroniły w żadnym stopniu przed atakiem armatnim, który był w stanie zburzyć kamienne mury w bardzo krótkim czasie. Dlatego właśnie renesansowi architekci i inżynierowie zaczęli projektować fortece w oparciu o schamat bastionów, będących częścią niskich ale grubych murów nasypowych, znacznie lepiej chroniących przed atakiem artylerii. Republikańskie władze Lukki podjęły decyzję o inwestycji w taki właśnie system obronny, aby ochronić miasto przed podbojem ze strony Florencji. Od lat ’30tych XVI wieku Florencja pod wodzą Kosmy I Medyceusza starała się zjednoczyć cały region, tworząc nowe państwo, Wielkie Księstwo Toskanii. Kosmie udało się zdominować Pizę, Sienę, Arezzo, ale nie Lukkę. Republika Lukki utrzymała niepodległość do 1799 roku i przez wieki była jedyną częścią Toskanii poza władzą Medyceuszy. Jak widać, inwestycja w nowe mury miejskie bardzo się miastu opłaciła. Mury wokół Lukki mają 4 km 223 metry długości i dziś można wejść do miasta przez jedną z sześciu bram. Spacer na szczycie murów jest zdecydowanie jedną z obowiązkowych atrakcji w czasie waszej wizyty.

Katedra

Lucca Cathedral
Fasada i wieża dzwonnicza katedry Świętego Marcina w Lukce.

We wczesnym Średniowieczu Lukka była stolicą Księstwa Tusci pod rządami Longobardów. Począwszy od dziewiątego wieku liczni pielgrzymi kierujący się do Rzymu na grób Świętego Piotra, zaczęli przechodzić w swej podróży przez Lukkę. Tak jak Siena i San Gimignano, Lukka zaczęła się rozwijać jako ważny przystanek na via Francigena, szlaku, który połączył Canterbury z Rzymem. W Średniowieczu pielgrzymki były niezwykle ważnym fenomenem społecznym. Najważniejsze były szlaki do Rzymu na grób Świętego Piotra, do Santiago de Compostella na grób Świętego Jakuba i do Jeruzalem na grób Chrystusa. Ambicją średniowiecznego człowieka było odwiedzenie tych trzech świętych miejsc a aby do nich dotrzeć trzeba było wyruszyć w daleką podróż. Pielgrzymowanie dawało więc okazję odwiedzenia odległych miast, zetknięcia się z różnymi kulturami i poznania odmiennych sposobów życia. Średniowieczne pielgrzymowanie przyczyniło się w dużym stopniu do rozwoju kultury w Europie poprzez wmocnienie wymiany kulturowej i materialnej pomiędzy różnymi częściami kontynentu.

Katedra Świętego Marcina w Lukce była jednym z najważniejszych miejsc świętych, które odwiedzali pielgrzymi po drodze do Rzymu. W świątynii znajduje się cenna relikwia, tak zwane “Volto Santo”, „Święty Wizerunek”, drewniany krucyfiks datowany na okres między XI a XIII wiekiem. Wedle legendy, jednak, drewniany krucyfiks skrywający w swoim wnętrzu liczne, cenne relikwie, dotarł do Lukki w 742 roku. Krucyfiks miał być wyrzeźbiony przez Nikodema, ucznia Chrystusa, który razem z Józefem z Arymatei zdjął ciało Jezusa z krzyża. Od czasów Średniowiecza przypisano Świętemu Wizerunkowi niezliczone cuda. W 1334 roku, na przykład, relikwia uratowała Francuskiego pielgrzyma od niesłuszego wyroku na karę śmierci. Innym razem złoty bucik przyodziewający stopę Chrystusa spadł wprost w ręce bardzo pobożnego ale ubogiego wiernego. Bucik był darem od Jezusa, chciaż początkowo nikt w to nie uwierzył. Mężczyzna został oskarżony o kradzież i wrzucony do więzienia. Po pewnym czasie, jednak, kanonicy zorientowali się, że w żaden sposób mogli założyć bucika spowrotem  na stopę Chrystusa. Zrozumieli wtedy, że ten ubogi wierny mówił prawdę i bucik został mu naprawdę podarowany. Mężczyzna został uniewinniony  i wypłacono mu w złocie równowartość bucika. Trzewik, który do dzisiaj jest częścią zdobnej szaty, w którą przyodziewa się krucyfiks na święto Krzyża Świętego, jest od tego czasu ustawiany pod krzyżem, ponieważ nie można go założyć na nogę Chrystusa. Dzisiaj Święty Wizerunek jest przechowywany wewnątrz małej renesansowej kaplicy, zaprojektowanej w 1484 roku przez Mattea Civitali.

W zakrystii możecie podziwiać przepiękną rzeźbę nagrobną stworzoną przez sieneńskiego artystę, Jacopo della Quercia, ku pamięci Ilarii del Carretto. Ilaria zmarła w wieku 25 lat i była żoną rządzącego Lukką Paola Guinigiego. Jacopo della Quercia wyrzeźbił postać Ilarii śpiącej na pokrywie sarkofagu, tak, jakby odpoczywała po długim dniu w wygodnym łóżku we własnym pałacu. Dama ma na sobie elegancką suknię z wysokim, sztywnym kołnierzem a u jej stóp leży jej wierny piesek, który czujnie czuwa nad spokojnym snem Ilarii. Pies jest symbolem wierności małżeńskiej i wyrzeźbiony jest z dużą dbałością o detal.

Jacopo della Quercia, Tomb of Ilaria del Carretto
Jacopo della Quercia, Nagrobek Ilarii del Carretto, 1406-1408.

Plac Amfiteatru

Jednym z najbardziej charakterystycznych miejsc w Lukce jest plac Amfiteatru powstały w średniowieczu poprzez zabudowę ruin po rzymskim amfiteatrze. Plac ma kształt elipsy ponieważ wypełnia przestrzeń areny rzymskiej budowli. Dzisiaj to idealne miejsce na drinka, kawę lub lody w jednej z kawiarni wokół placu.

Lucca, Amphitheatre square
Plac Amfiteatru w Lukce

Wieża Guinigich

Podobnie jak w wielu średniowiecznych miastach, także w Lukce zachowały się niektóre wieże, pochodzące głównie z trzynastego wieku. W wiekach średnich w Lukce stało 250 wież a dzisiaj wieża rodziny Guinigich jest jednym z najciekawszych zabytków miasta. Należała ona do rodziny, która rządziła miastem na przełomie XIV i XV wieku. Jeśli spojrzycie na wieżę z odległości, zrozumiecie co jest w niej tak szczególnego. Na jej szczycie zobaczycie wiekowe dęby ostrolistne, zasadzone tam przez Guinigich, jako symbol odrodzenia i obfitości w Lukce pod ich rządami. Dzisiaj możecie wspiąć się na szczyt wieży i podziwiać piękny widok na Lukkę. Musicie pokonać jedynie 230 schodków.

Jak widzicie, w Lukce czeka na was mnóstwo atrakcji!

Pamiętajcie, że możecie zarezerwować u mnie prywatne zwiedzanie Lukki!

Życzę Wam miłej wizyty!


Planujecie wakacje we Florencji lub w Toskanii? Skontaktujcie się ze mną! Z radością zorganizuję Wasze zwiedzanie!